Op 12 januari 2018 –de qua weer meest onstuimige dag sinds jaren- hebben we Annie van Aarle ten grave gedragen.

Binnen haar 50-jarig bestaan heeft Theatergroep Trappaf vele jaren op diverse terreinen, zowel voor als achter de schermen, dankbaar gebruik mogen maken van Annie’s creatieve kunnen.

Annie schilderde graag en vaardig, voor speciaal te vervaardigen objecten in theaterstukken wendde zij dit vermogen aan en wist er juweeltjes van te maken. Zo produceerde zij bijvoorbeeld voor het slagschip in “Puk en Muk en de Moddermannen” een pracht boegbeeld en toverde zij met rake penseelhalen voor “Sinterklaas… en de dekselse dagdroom” een krachtige Thunderbirdsraket op groot linnen.

Dezelfde vaardigheid met- en kennis van kwasten, kleuren, lijnen en vlakken wakkerde haar interesse aan voor theatergrime. Vele producties droeg zij de verantwoordelijkheid voor deze discipline, stuurde mensen aan, droeg kennis over en nam zelf ook de kwast ter hand. Dit voor producties waar meer dan 50 mensen op toneel stonden maar evengoed voor kleinere toneelspelen met relatief gemakkelijke ‘koppen’ als de zwarte pietengrime.

Op het podium zelf was Annie vooral te vinden bij grotere, dramatische producties als “Mistero Buffo” en “Voor het begon te waaien” (Iphigenea). Ze ambieerde geen hoofdrollen maar maakte graag deel uit van het ensemble om mee te dansen, zingen en spelen.

Theatergroep Trappaf leunt zwaar op ’n aantal actieve gezinnen. Het gezin “Van de Wiel – Van Aarle” is er daar een van. De geschiedenis van de theatergroep is op technisch- én decorgebied doorspekt met de energie van echtgenoot Mart. Samen hebben ze hun kinderen de affectie voor de groep meegegeven. Dochter Guusje is al vele jaren bij menig theaterproductie betrokken met spel en zang. De laatste jaren werpt zij zich tevens op als decor- en afficheontwerpster. Zoon Daan nam met zijn muzikale kunnen zitting in het orkest van bijvoorbeeld “Stradivaria” en zoon Gijs is altijd aanspreekbaar als er handen nodig zijn voor het opbouwen en/of verplaatsen van ’n decor.

Door de Theatergroep zinderde ’n groot verdriet toen Mart en Annie in 1993 hun dochter Sara door ’n verschrikkelijk ongeval moesten verliezen. Niemand voelde zich bij machte of vond het gepast om de toen geplande uitvoering van “De Prochievrijers” doorgang te laten vinden.

Annie vond steun in het geloof en de kerk om met dit enorme verlies verder door het leven te kunnen. In de kerkdienst, voorafgaand aan het ter aarde bestellen van haar lichaam, kwam meermalen de overtuiging naar voren dat hereniging met haar verloren kind aanstaande was.

De diagnose ‘borstkanker’ werd vele jaren terug gesteld. Hiertegen wist zij te vechten en van te genezen. De strijd tegen ’n tumor in de hersenen was echter ’n niet te winnen strijd.

Annie mocht de leeftijd van 64 jaren bereiken. We danken haar voor alle energie, tijd en creativiteit die zij gegeven heeft aan de theatergroep en wensen haar nabestaanden alle kracht toe om het verlies van hun geliefde te verwerken.